بودجه فرهنگ هر سال آب می‌رود. شاید خوب باشد، شاید بد. خوب است چون قدرت دولت در امور مثلاً فرهنگی کم می‌شود. خوب است چون میزان و گستره دخالت دولت در فرهنگ که چیزی جز خرابی ندارد، کمتر می‌شود. خوب است، چون رانت‌های فرهنگی کم می‌شود.
این مورد دو وجهی است: خوب یا بد یا هر دو، چون خیلی از وابستگان فرهنگی دولت بی‌جیره و مواجیب می‌مانند. از یک نگاه خوب است. اما از نگاهی دیگر نه‌چندان خوب، مطبوعات مثال ساده‌اش است. کم شدن قدرت خرید فرهنگی مردم هم که جای خود دارد.
باید بیشتر بررسی کرد. فرهنگ ما وابسته به دولت است. ناگهان نمی‌توان قطع وابستگی کرد. ولی باید دید چه کسانی از این بودجه سهم می‌برند. شاید اگر کمتر باشد، این پول به دست آن‌ها که حق‌شان است و واقعاً کاری می‌کنند برسد. شاید هم نرسد.
به‌خانه سینما که نرسید. خیلی از آثار باستانی و فرهنگی که محافظت نشدند هم هیچ. بی‌کاغذی ناشران خصوصی و مطبوعات هم هیج. به علی مصفا هم که «پله آخر» را با پول خودش ساخت هم نرسید.
به‌سعدی افشار هم نرسید. نرسید که رنج کم‌تری بکشد. بعد از عمری کار هنری،فرهنگی.
