اگر کتاب ساعت‌ساز نابینا را خوانده باشید، در فصل سوم، ریچارد داوکینز سعی دارد با شکل‌هایی تحت عنوان بیومورف‌ها(Biomorphic) که به صورت نیمه تصادفی ایجاد می‌شوند، مفهوم انباشته شدن تغییرات کوچک در طول زمان یا به نوعی همان فرگشت(تکامل) را مدل‌سازی نماید.
برنامه زیر همان برنامه‌ای است که داوکینز از آن برای تولید بیومورف‌ها بهره برد. به‌طور مثال من(=کاربر که نقش انتخاب طبیعی را بازی می‌کند) بعد از چند مرحله و از شکل‌های مختلف شکل‌های بالا را به دست آوردم...
با مقداری تقلیل، می‌توان بعضی شکل‌های حاصله را به طبیعت نیز تعمیم داد. در طبیعیت مجازی(کامپیوتر) اشکال فوق صرفا خطوطی هستند که تصادفی(نه به معنای اتفاقی) نزدیک هم قرار گرفته‌اند، اما در طبیعت واقعی آن دو شکل در واقع موجوداتی هستند که ما به آنها گاو و گوزن می‌گوییم!
فرق دو شکل اول از سمت چپ نیز، صرفا در نزدیکی و دوری خط‌هایی است که دارند، اگر فاصله نزدیک شود، شبیه دکل‌های برق شده و اگر دور شود، شبیه نمای ساختمان!
